به گزارش مفدا شاهرود، "رایگان کتاب بخوانیم" عنوان طرحی است که به ابتکار امور فرهنگی و با هدف ترویج فرهنگ مطالعه در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود در حال اجراست. بر این اساس، طی تفاهم‌نامه‌ای میان دانشگاه و یک موسسه خصوصی، کتاب‌ها در سایت مرکزی، ساختمان البرز و ساختمان عظیما در بین کارکنان معاونت‌های مختلف توزیع و به طور رایگان به امانت داده می‌شود.
بنا بر اعلام امور فرهنگی دانشگاه از ابتدای اجرای این طرح تاکنون بیش از چهار هزار عنوان کتاب توسط اساتید، کارکنان و دانشجویان به امانت گرفته شده است. برخی از این افراد اما به نسبت دیگر متقاضیان کتاب‌های بیشتری خوانده‌اند. به سراغ دکتر علی اکبر رودباری، عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، یکی از کتابخوان‌ترین‌های این طرح رفتیم و پیرامون موضوع کتاب و کتابخوانی به گفت‌وگو پرداختیم.
آقای دکتر به عنوان نخستین پرسش بفرمایید به جز حیطه تخصصی خود بیشتر چه کتاب‌هایی را مطالعه می‌کنید؟
بیشتر کتاب‌های مرتبط با حیطه اخلاق اسلامی با تأکید بر فلسفه خلقت را می‌خوانم تا پاسخی برای سه سوال اساسی "از کجا آمدیم"، "برای چه آمدیم" و "به کجا می رویم" پیدا کنم.
آخرین کتابی که خواندید چه بود؟ چه کتابی را به مخاطبان معرفی می‌کنید؟
آخرین کتابی که خواندم "الهی نامه" و "مناجات نامه " خواجه عبدالله انصاری بود. برای معرفی به خانم‌ها کتاب "خاطرات سفیر" نوشته نیلوفر شادمهری را که حضرت آقا نیز خواندن آن را تاکید کردند، معرفی می‌کنم. این کتاب داستان خانمی است که برای تحصیل به فرانسه می‌رود و در آنجا با مقایسه اخلاق و فرهنگ‌ها به معرفی دین خود می‌پردازد. این کتاب دنیای غرب را بدون سویه‌نگری و قضاوت نگاه می‌کند. برای آقایان هم "سفر به قبله" نوشته هدایت الله بهبودی را معرفی می‌کنم. این کتاب که تقریظ حضرت آقا را نیز دارد، سفرنامه حج است.
چرا برای خانم‌ها و آقایان کتاب‌های متفاوتی را معرفی کردید؟
چون فلسفه خلقت زن و مرد با هم متفاوت است. همان طور که آن‌ها از جنبه‌های گوناگون جسمانی و احساسی تفاوت دارند، مسیرشان هم در برخورد با هر مسئله‌ای باید متفاوت باشد و بنابراین برای رسیدن به هدف روش‌های متفاوتی نیز دارند. به همین دلیل کتابی که می‌تواند به یک خانم چیزی را یاد بدهد متفاوت از کتابی است که برای آقایان مفید است.
به نظر شما خرید کتاب مهم‌تر است یا خواندن کتاب؟
من کتاب می‌خرم و می‌خوانم اما نگه نمی‌دارم و به نفر بعدی می‌دهم.
فکر می کنید چرا مردم این روزها کمتر کتاب می‌خوانند؟
مطالعه کم یک دلیل ندارد بلکه یک سلسله دلایل دارد. بعضی احساس می‌کنند دیگر نیازی به خواندن کتاب ندارند و همه‌چیزدان هستند. این حس بدی است. در عین حال درگیر مسائل دیگری مثل کار، دغدغه های اقتصادی و استفاده نادرست از تکنولوژی شدیم. شعار تکنولوژی این است که مسیرها را کوتاه و در زمان صرفه جویی می‌کند اما برای زمان خالی اپلیکیشن و بازی ارائه می‌دهد. وقت مفید بشر در فضای مجازی اشغال شده و فرصت نمی‌کند کتاب دست بگیرد.
این روزها اولویت زندگی افراد جامعه تغییر کرده و دیگر کتاب برایشان در اولویت نیست. کتاب از دسترس افراد جامعه دور شده و در کتابخانه‌ها نگهداری می‌شود در حالی که در کشورهای پیشرفته کتاب را به در خانه مردم می‌برند.
این روزها اولویت زندگی افراد جامعه تغییر کرده و دیگر کتاب برایشان در اولویت نیست. کتاب از دسترس افراد جامعه دور شده و در کتابخانه‌ها نگهداری می‌شود در حالی که در کشورهای پیشرفته کتاب را به در خانه مردم می‌برند. ما هم باید کتاب را به خانه‌ها ببریم. در دنیا اتوبوس کتاب و کافه کتاب داریم. اما ما این کارها را انجام نمی‌دهیم. کتاب خوب به مردم معرفی نمی‌کنیم. متأسفانه آنقدر که تبلیغ چیپس و پفک داریم، تبلیغ کتاب نداریم. حتی آن کتاب‌هایی را که حضرت آقا تقریظ فرمودند نمی‌شناسیم.
مردم هرچه ببینند به سمتش می‌روند ولی کتاب را نمی‌بینند. تعداد اپلیکیشن‌های کتابخوانی در دنیا به خصوص در ایران هنوز کم است. در وسایل حمل‌ونقل عمومی قفسه کتاب نداریم. هیچ اشکالی ندارد مردم کتاب‌هایی که در قفسه‌های عمومی می‌بینند، با خود ببرند چون بالاخره آن‌ها را می‌خوانند و دوباره برمی‌گردانند و یا به نفر بعدی می‌دهند. در سالن‌های ادارات هم باید کتاب‌های مطابق با ذائقه مراجعه کنندگان بگذارند.
ما خیران سلامت داریم ولی خیر کتاب یعنی کسی که کتاب بخرد و به مردم هدیه بدهد نداریم. این روزها بهای کتاب بیشتر شده‌است و نیاز است برای حمایت بیشتر از خرید کتاب به آن یارانه هم تعلق بگیرد.
در اطرافتان به ویژه در بین دانشگاهیان چقدر افرادی را می‌شناسید که به جز حوزه تخصصی خود اهل مطالعه جانبی باشند؟
در این دانشگاه اطلاعی ندارم ولی دوستی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز دارم که در زمینه علوم اجتماعی کتاب بسیار می‌خواند. البته در بین همکاران سابق در معاونت پژوهشی هم عده‌ای مطالعه بسیار داشتند.
به نظر شما برای تشویق بیشتر دانشگاهیان به ویژه دانشجویان به مطالعه چه باید کرد؟
باید دانشجو و دانشگاهیان را با هم ببینیم.حتما هر هفته به دانشجویان کتاب معرفی کنیم. حتی می‌توانیم برای معرفی کتاب از بنر استفاده کنیم. نباید بگوییم چرا در عصر تکنولوژی به سراغ بنر می‌رویم. می‌توانیم کتاب‌خوانان را معرفی کنیم، بن‌های تخفیف خرید کتاب بدهیم، به صورت منظم مسابقه کتابخوانی بگذاریم، نمایشگاه کتاب برگزار کنیم، در خوابگاه‌ها به مناسبت‌های مختلف کتاب رایگان هدیه بدهیم و جلسات نقد کتاب برگزار کنیم تا افراد کتابخوان درباره آن‌ها صحبت کنند.
فکر می‌کنید اجرای طرح رایگان کتاب بخوانیم ازسوی امور فرهنگی تا چه اندازه در تشویق اساتید، کارکنان و دانشجویان به مطالعه تأثیرگذار بوده است؟
طرح فرهنگی دانشگاه در راستای بردن کتاب در اتاق کارمندان و بسیار ارزشمند است. اما باید اجرای آن هفتگی شود. بهتر است مجری طرح به سراغ همه اساتید و کارکنان برود و با آنان رو در رو صحبت کنند. بعد از آن کتابخوانی برای آن‌ها تبدیل به عادت می‌شود و سپس به آگاهی می‌رسند.
و کلام پایانی؟
باید بپذیریم که کتاب جزو اولویت مردم نیست. بین ما و کتاب جدایی افتاده است. بچه ها برآیند رفتار پدر و مادر هستند. آن‌ها نه به گفتار بلکه به رفتار بزرگترها توجه می‌کنند. باید ابتدا از بزرگترها شروع کنیم. وقتی خودمان در خانه کتاب نمی‌خوانیم نباید از فرزندان انتظار کتابخوانی داشته باشیم. ما باید ساختمان ذهن آدم ها را با کتاب بسازیم.
ارسال نظر